Kaas maken op de boerderij, maar dan wel Syrische kaas

27 augustus 2021 | Door:  Erik Nooteboom

Sinds 1997 is Evert-Jan Aalpoel de vijfde generatie op melkveebedrijf De Weuste in Twello. De boerderij van het familiebedrijf staat er al sinds 1877. Tegenwoordig komt er niet alleen maar melk van de honderd koeien vandaan, maar ook kaas. Nog niet eens zo bijzonder, want er zijn meer zuivelboeren die de lage melkprijs willen compenseren met nevenactiviteiten. Nee, bij De Weuste staat er Syrische kaas op het menu. Een noviteit, geboren uit een bijzondere samenwerking tussen een Gelderse boer en een voormalig Syrische vluchteling.

Buiten lopen de koeien in de wei, dezelfde wei waar ook vogels de ruimte krijgen om te nestelen. “Een heel fanatieke duurzame boer vind ik mezelf niet”, zegt Evert-Jan bescheiden. “Maar als ik me vergelijk met de collega’s in de studiegroep doe ik goed mee. Er is ook een regeling van de provincie voor verantwoord vogelbeheer op boerenbedrijven. Maar als je dat afzet tegen de uren die je erin steekt word je er niet rijk van. En dat hoeft niet, want ik vind het leuk om te doen. Het is ook een hobby van me.” Op het bedrijf ontvangt hij regelmatig schoolklassen op het bedrijf. Als lid van IJsselvallei Boert en Eet Bewust hecht Evert-Jan waarde aan een goede relatie met de omgeving.

Schaalvergroting of een andere manier

Een hobby naast zijn drukke boerenbestaan, want naast de honderd melkkoeien telt De Weuste aan de rand van het dorp nog eens 60 jonkies. Een ideale grootte noemt Evert-Jan het niet. “Nee, als je het moet hebben van een melkprijs onder de 35 cent red je het er niet mee. Dat is klip en klaar. Dan heb je de keus uit schaalvergroting of op een andere manier aan inkomen komen.” En toch: hij heeft geen spijt van de keus die hij in 1997 maakte, om het bedrijf over te nemen. “De boerderij is steeds van generatie op generatie overgegaan. Ja, ik wilde ook boer worden, van kleins af aan al. Het is een mooi beroep. Je bent zelfstandig. Je hebt door de dag heel veel afwisseling. Maar er zijn ook nadelen. De gebondenheid bijvoorbeeld. Je bent 24 uur per dag, zeven dagen per week verantwoordelijk voor je bedrijf. Daar moet je wel mee om kunnen gaan. En je hebt niet alleen een druk bedrijfsleven, ook een druk gezinsleven.”

Syrische kaas

Met drie zoons en een dochter lijkt er kans op een zesde generatie Aalpoel op De Weuste. “Een van de zoons, Martijn, toont belangstelling. Hij is negentien, laten we maar kijken hoe het gaat lopen.” Hij maakt nu gebruik van melkrobots en besteedt veel werk uit aan loonwerkers. Dat geeft Evert-Jan de ruimte om er nog een bijzondere nevenactiviteit op na te houden: de productie van kaas. Geen boerenkaas, maar Syrische kaas. Die wordt ter plekke geproduceerd door Aref Mustafa die hem benaderde: kan ik kaas maken bij jou op de boerderij?

Huisverkoop melk aan Turkse gezinnen

Het lijkt een bijzonder combinatie, Holland-Syrië. “Dat is het ook. Ik kan me best voorstellen dat een heleboel collega’s van mij het een lastige vraag gevonden zouden hebben. Het voordeel was wel dat ik eraan gewend was. In de jaren zeventig hadden we al de huisverkoop van melk, vooral aan de vele Turkse gezinnen. Maar het is toch spannend. Je gaat wel een relatie met elkaar aan, je weet niet hoe het zich ontwikkelt.”

Mooie samenwerking

De twee zijn ook echt partners: alle vaste installaties op het bedrijf zijn eigendom van Evert-Jan, de losse spullen van Aref. “Hij woont hier al een tijd, spreekt goed Nederlands en is goed geïntegreerd. In Syrië had hij al ervaring opgedaan met de productie. Ook die van chocola en bier trouwens. En hij is ondernemend. Het loopt goed. Het is een mooie samenwerking. Ik kan hem helpen met onder meer kwaliteitsvragen, ik zoek bedrijven in mijn netwerk: die kan dit voor je doen, die kan dat.”

 

‘Niets om me zorgen over te maken’

De bedrijfsovername, eind vorige eeuw, was voor Evert-Jan meteen reden om eens naar een andere accountant om te kijken. “Die overname heb ik nog wel met de toenmalige accountant gedaan. Het proces is lastig zat. Maar ik had me wel voorgenomen om daarna verder te gaan kijken. Nee, ik ben geen loper die van de ene leverancier naar de andere gaat. Ook niet met vee bijvoorbeeld. Ik kan me in de relatie met Alfa niets bedenken waar ik me zorgen om hoef te maken. Elke vijf of tien jaar hou je die relatie wel een keer tegen het licht. Maar daar is geen enkele aanleiding voor. Ook omdat ik echt een klik heb met senior klantbeheerder Erik Nooteboom.”