Afscheid Jannie Dollen, na meer dan 35 jaar met pensioen

27 december 2024 | Door:  Fianca Eektimmerman

Ze kwam binnen bij een accountantskantoor dat nog niet eens een computer had. "Ik had altijd een potlood en een gummetje op m'n bureau liggen." Want het ouderwetse handwerk werd bij de vroegere CBTB in Wierden nog in ere gehouden. "Jaarrekeningen typte je nog in drievoud, met een paar velletjes carbon ertussen." O ja, het kon nóg primitiever. "Facturen werden zelfs met de hand geschreven." Ja, er is veel veranderd. Behalve die stem aan de telefoon: "Alfa, met Jannie Dollen!" Op woensdag 18 december klonk-ie voor het laatst. Een afscheidsinterview met Alfa’s eerste aanspreekpunt in Twente-Salland.

"Negen van de tien keer had je mij aan de lijn als je het kantoor belde. Maar er wordt al lang niet meer zoveel naar het kantoor gebeld als vroeger, hoor. Nu mensen allemaal een rechtstreeks nummer hebben, is het een heel stuk minder geworden", zegt Jannie, die op de woensdag voor kerst op haar 67ste afscheid nam. Afscheid van een kantoor waar ze al sinds de jaren zeventig op de loonlijst stond, zij het met een onderbreking. "Wanneer het precies geweest is? Pfoe! Ik denk eind jaren zeventig. Het was mijn eerste baan, ik kwam van de leao. Er stond een advertentie in de krant bij de CBTB in Wierden, waar ik woonde. De directeur, de heer Gunnink, kende mijn vader. Ik had gesolliciteerd. Dezelfde avond stond meneer Gunnink voor de deur."

Thuis invulwerk doen

Als er kinderen komen in huize Dollen, stopt Jannie. Om niet veel later misschien wel de eerste Alfa-medewerker te worden die thuis werkte. "Op een gegeven moment stond meneer Gunnink weer voor de deur. Of ik thuis wat invulwerk wilde doen. De kinderen waren naar de kleuterschool, het kantoor was dichtbij. Ik heb het zes weken gedaan. Daarna vroeg meneer Gunnink of ik niet nog wat meer werk wilde doen. Ze zouden overgaan op computers. Dat kon ik volgens hem ook wel leren."

Zes en een halve kilometer fietsen

Pas als de kleintjes opgroeien, keert Jannie definitief terug. Al meer dan 35 jaar versterkt zij ons secretariaat. De CBTB wordt Alfa (en nu weer aaff), kantoor Wierden verhuist naar Nijverdal. "Oh, dat was goed te doen, hoor. Zes en een halve kilometer. Ik kwam zoveel mogelijk op de fiets." In Nijverdal fungeert Jannie als het bekende vijfpotige schaap. "Ja, ik heb van alles gedaan. Secretariaatswerk, MT-vergaderingen notuleren, de post, spullen voor beurzen verzorgen, lezingen voorbereiden... en de telefoon natuurlijk. Doordat je er al zo lang werkt, ken je ook veel klanten."

Net zoals Jannie door de jaren heen collega's heeft zien komen en gaan. "Ja, vooral de jongere generatie. De sfeer op kantoor is prima. Het is in Nijverdal leuk en gezellig. Misschien was het vroeger, met vijftien mensen op kantoor, nog wel gezelliger. Ik weet nog dat iedereen om kwart over twaalf als een gek naar beneden kwam, naar de kantine. Dan was er soep. Je legde een kaartje. Er was meer saamhorigheid. Nu is lang niet iedereen er meer in de kantine. Een paar gaan een blokje om. En ik blijf meestal ook bij de balie, voor als er een klant binnenkomt.”

 Eerste en enige werkgever

En dat Alfa al sinds eind jaren zeventig haar eerste en enige werkgever is, verbaast Jannie niet. "Ik vond het werk leuk. De klanten kende je. Dat schept toch een band. En bij Alfa is het: als jij goed voor Alfa bent, zijn zij goed voor jou. Het is ook altijd mooi dichtbij geweest. In Wierden was het aan te lopen. Als er iets met de kinderen was, zou ik zo weer thuis zijn."

‘2 januari valt het kwartje pas’

Thuis, waar ze sinds twee jaar al vaker is. "Ik ben eerst vier dagen gaan werken, van 36 uur. Sinds april werkte ik nog drie dagen, om langzaam af te bouwen." Niet dat Jannie zich in een zwart gat ziet vallen. "Neuh... ik denk het niet. Je hebt eerst de kerstdagen en oud en nieuw, in die tijd was je altijd al vrij. Op 2 januari begon je dan weer. Ik denk dat dán pas het kwartje gaat vallen dat het over is."

Ook echtgenoot Johannes heeft het werkzame leven al aan de kapstok gehangen. "Die moppert weleens: straks ben ik m'n vrijheid kwijt", lacht ze. Met z'n tweetjes hebben ze geen bucketlist meer af te werken. "We hebben nog geen idee wat we gaan doen. Ik denk eerst eens lekker niks. Een beetje het huis opruimen en wat rommelen."

Jannie, namens al je collega’s: dank je wel voor de leuke jaren met elkaar. En voor straks: geniet van de leuke jaren die ook nog voor je liggen!