“Als ik 35 jaar lang hetzelfde werk had moeten doen was ik al lang weggeweest”

31 augustus 2023 | Door:  Carl Drenth

Waar hij die bos bloemen aan te danken heeft, vraagt een verbaasde Carl Drenth als hij op 1 maart binnenwandelt in de Groningse Alfa-vestiging. “Bleek dat ik die dag precies 35 jaar bij Alfa werkte”, zegt hij een paar maanden later met een lach. Waarmee de 57-jarige directievoorzitter van Groningen-Assen maar wil zeggen dat ze zijn omgevlogen, die 35 boekjaren. “Een van de oudgedienden”, noemt de inwoner van Beilen zich met enige zelfspot. Maar dan wel een veteraan die onverminderd van waarde is. Niet alleen in zijn eigen regio, ook landelijk: als een van de aanjagers van de duurzaamheidsambities van Alfa.

Van die 35 dienstjaren is Carl al zestien jaar directievoorzitter, verantwoordelijk voor de kantoren Groningen en Assen. Hij is een directeur met een aanstekelijk enthousiasme. “Ik probeer altijd de balans aan te brengen tussen profit, people, planet en pleasure. Iemand zei laatst tegen mij: nee, je moet beginnen met pleasure. Daar had hij eigenlijk wel gelijk in. Het leven is te kort om geen plezier te hebben.”

Op 1 maart 1988 begint hij bij Alfa als assistent accountant. “Na twee jaar was ik al teamleider, van een groepje van acht. Van kinds af aan ben ik altijd al de aanvoerder geweest in groepjes. Dat ik ooit directeur zou worden was nooit mijn ambitie. Maar ik was veertig, ik werd gevraagd in management-developmenttrajecten. Je krijgt een bepaalde positie binnen Alfa. Ik liep er ook niet voor weg.”

Duobaan

Toch stelt hij één ‘harde’ eis bij zijn aanstelling als directievoorzitter in 2007. “Ik ben geen topbestuurder die alleen met de interne organisatie bezig is. Ik kan niet alleen maar in een kamertje zitten en zestig, zeventig man aansturen. Daar wordt Carl heel ongelukkig van. Ik heb nu een duobaan, waarbij ik ook voor twintig procent buiten kan spelen als strategisch adviseur en als adviseur over duurzaamheid bij klanten. En daarnaast ben ik met het team elke dag bezig om onze klanten te helpen met financiële, fiscale en bedrijfskundige vraagstukken. Daar word ik het meest gelukkig van.”

Vluchtelingenorganisatie ZOA

Die voortrekkersrol op het gebied van duurzaamheid krijgt hij min of meer bij toeval. Het is een reis met vluchtelingenorganisatie ZOA naar Afrika - hij verricht er belangeloos accountantswerk voor - die de ogen van Carl opent. “Toen heb ik gezien hoe we met elkaar en met de aarde omgaan. Dat zie je ook wel in Nederland, maar in dat soort landen nog veel meer. Als ik vanuit mijn positie iets van verandering kan aanbrengen, moet ik dat doen. Maar ik ben niet van het wijzende vingertje. Ik ben geen activist, ik wil wel met iedereen het gesprek aangaan. Bewustzijn creëren. Met elkaar praten, met elkaar kijken hoe we de wereld een stukje beter kunnen maken.”

‘Je krijgt bij Alfa mogelijkheden en de ruimte’

O ja, kansen waren er genoeg om in die jaren een ‘transfer’ te maken naar een andere accountantsorganisatie. Carl: “Als ik 35 jaar lang hetzelfde werk had moeten doen was ik al lang weggeweest. Ik heb het mijzelf ook weleens afgevraagd: waarom zit ik nu al 35 jaar bij Alfa? Dat zit toch een heel stuk in de autonomie die je hebt bij Alfa. Dat je zelf je keuzes kunt maken. Ik heb een mooie baan bij Alfa. Ik hoef me niet meer bezig te houden met het inboeken van de administratie. Wat ik nu doe, is mij op het lijf geschreven. Je krijgt bij Alfa de mogelijkheden en de ruimte om jezelf te ontwikkelen. Ik kan bij Alfa nog steeds uitdagingen vinden.”

Toch: een kanttekening. “Je ziet in de accountancy de tendens dat we steeds uniformer gaan werken. Daar ben ik honderd procent voor. Maar die cultuur dat je zelf keuzes mag maken, zelf mag nadenken en zelf verantwoordelijkheid kunt nemen, die cultuur maakt Alfa. Dat moeten we koesteren. Dat roep ik ook constant als een van de oudgedienden binnen Alfa.”

Jong van geest

Al is oud betrekkelijk op zijn leeftijd, zegt hij zelf. “Samen met Thea hebben we twee kinderen van 25 en 23 (Jesse en Hannah). Die houden je wel jong. Ik ben zelf ook jong van geest. Ik heb het er weleens over met Marga Bijma, voorzitter van de taskforce Diversiteit en Inclusie binnen Alfa. In die hele diversiteitsdiscussie zit soms ook iets van: oud is fout. Daar ben ik het niet mee eens maar je moet méé kunnen in de ontwikkelingen. Ik heb zestigers binnen mijn club die ik niet graag kwijt zou willen.”

Z’n eigen houdbaarheid als directeur staat daarom nog niet ter discussie, zegt Carl. “Binnen Alfa hebben we het beleid dat het goed is voor de doorstroming om weleens een stapje terug te doen. Dat zou ik niet erg vinden. Als het zover is dat ik het stokje ga overgeven, is er binnen Alfa wel weer iets anders te doen. Op het gebied van duurzaamheid zou ik best nog een rol willen krijgen. Dat zou ik nog veel meer willen uitdragen.”