Mesthandelaar en kalverhouder Marcel Timmer: “Het vult elkaar perfect aan”

27 mei 2021 | Door:  Erwin Westerhof

Als hij van zijn werkgever, een loonbedrijf, de kans krijgt de mesthandel over te nemen, aarzelt Marcel geen moment. En als Marcel en zijn partner Danielle drie jaar terug ook nog een kalverhouderij te koop zien, is de keus alweer snel gemaakt. Zo worden ze ineens ondernemers. Marcel is een druk bezette ondernemer, want er kwamen ondertussen nog een paar activiteiten bij die hij toch maar heeft afgestoten. “Ik werkte altijd heel veel uren voor dat loonbedrijf. De bedoeling was dat ik als ondernemer wat meer thuis zou zijn. Maar van dat idee was ineens niet veel meer over”, lacht hij.

Het hoofdbestanddeel van zijn werkzaamheden is de mesthandel. “Ik verhandel alle soorten mest, vooral koemest, varkensmest en digestaat (het restproduct na de vergisting van dierlijke mest of plantaardige reststoffen). De intensieve bedrijven met melkvee en varkens moeten van die mest af. Ik heb overal en nergens in Noord-Nederland silo’s staan voor de opslag. Daar gaat de meeste mest heen, een kleiner deel gaat naar de vergister. Ik maak vervolgens de mest op maat voor de akkerbouwers. Omdat ik altijd mest in de buurt heb, kan het rechtstreeks naar de klanten toe.”

Kalveren op voergeldcontract

Met de mix van mesthandel en kalverhouderij heeft het bedrijf in Appelscha een stabiele basis, constateert Marcel. “Het past perfect bij elkaar. Ik heb die kalveren op voergeldcontract. Ik krijg ze binnen als ze twaalf weken oud zijn en ik mest ze af tot ze acht maanden zijn. Het zijn er vierhonderd, dus ik heb gemiddeld gezien een kleiner bedrijf. En qua werkzaamheden is het goed te doen in combinatie met de andere werkzaamheden, het is ‘s morgens en ‘s avonds even voeren.”

De kennis om het bedrijf over te nemen kreeg Marcel op een presenteerblaadje. “Ik kon het bedrijf overnemen van een man die 65 jaar werd. Hij gunde het bedrijf mij wel, onder één voorwaarde: hij wilde wel graag blijven komen op het bedrijf. Het eerste jaar ben ik met hem meegelopen om het vak te leren. Van de kalverhouderij op zich had ik geen verstand, maar ik heb altijd wel veehouders in de familie gehad.”

Meer thuis zijn

De activiteiten doet hij deels voor eigen rekening, deels in samenwerking met een varkenshouder en een adviseur. Een grote stap was het niet, ondernemer worden. “De laatste acht jaar werkte ik bij dat loonbedrijf als zzp’er. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om zelfstandig verder te gaan. Ik was ook wel heel veel uren van huis. Dat werd een beetje te gek, we hebben inmiddels twee kinderen en ik wilde wat meer thuis zijn. En de kans om de kalverhouderij over te nemen kon ik niet laten lopen. Ten eerste om de plek waar we nu wonen, aan de nieuwe vaart in Appelscha. En ik ben altijd al een man van de boerderij en van beesten geweest.”

Rust

Inmiddels heeft hij voor zichzelf iets meer rust gecreëerd. “Ik had ook nog eens strohandel, samen met een veehandelaar. Maar we hebben besloten om daarmee te gaan stoppen. En samen met die twee compagnons heb ik ook nog een grondverzet- en loonbedrijf gehad. Daar heb ik nu mijn aandelen in verkocht. Van het idee om iets meer thuis te wezen was weinig meer over. Of ik er nooit meer iets bij neem? Ach, je blijft altijd rondkijken als ondernemer.”

‘Bij Alfa zit de kennis’

Via de vorige eigenaar van de kalverhouderij komt Marcel in contact met Alfa. “Hij was daar klant voor de mestboekhouding. Ik ben een keer met hem meegegaan en ik had meteen al door: bij Alfa zit de kennis. Dat kon je overal aan merken. Mijn eigen boekhouding voor de kalverhouderij had ik toen nog bij een andere accountant zitten. Er speelde een keer iets met btw en landhuur. ‘Joh’, zeg ik tegen die accountant, ‘als je nou verstandig bent dan bel je even met Alfa en dan vraag je hoe het zit.’ En zoals Alfa het vertelde bleek al snel dat ik bij de verkeerde accountant zit. Je moet een accountant met kennis van zaken hebben. Alfa mag dan iets duurder zijn, het loont zich wel.”