Tuin Salland, de ‘moestuin’ van vier hectare van ex-landschapsarchitecte Maaike Baack

29 september 2020 | Door:  Rob Roorda

Als landschapsarchitecte kwam Maaike Baack rond haar veertigste op het kruispunt waar meer leeftijdgenoten staan te twijfelen: wil ik dit wel de komende 25 jaar blijven doen? Nee, was haar antwoord. Zes jaar later vindt ze zichzelf terug op Tuin Salland, het unieke biologische tuinbouwbedrijf aan de Maatgravenweg tussen Zwolle en Dalfsen. “Het is hard werken, maar dit is wel wat ik wilde!”

In de laatste mooie dagen van september is het alle hens aan dek om de groei van de groenten bij te benen. Het is een bonte verzameling die op een oppervlakte van vier hectare wordt geteeld: pompoenen, prei, uien, koolrabi, spruiten, bieten, spitskool, pastinaak, aardappels en nog veel meer. De overeenkomst: alles  is biologisch. “We aten zelf al heel veel biologisch. We hadden hiervoor een eigen moestuin. Voor mij was dat vanzelfsprekend, telen zonder bestrijdingsmiddelen. Het komt toch allemaal in de groente terecht”, zegt Maaike Baack aan het eind van weer een lange werkdag.

Biologische tuin beginnen

Haar moestuintje in Groningen maakte zes jaar terug plaats voor een héél flinke ‘moestuin’: Tuin Salland. “Ik ben opgeleid tot landschapsarchitect, maar kwam op het punt dat ik dacht: is dit nou wat ik wil blijven doen? We woonden in Groningen, ik kom zelf uit Raalte en wilde graag weer terug naar Salland. Kon ik niet een biologische tuin beginnen? Toen hoorde ik dat Johan en Vera van Tuin Salland opvolgers zochten. Ik ben gaan kletsen, het klikte en ik heb een jaar meegedraaid om te kijken of ik het iets vond. Het was wennen. Omgaan met machines en een trekker. En het is vier hectare. Na 1 jaar stage zijn we 3 jaar in maatschap gegaan en drie jaar terug heb ik de tuin overgenomen.”

Groententassen

De grond van Tuin Salland is eigendom van de gelijknamige stichting. Die grond mag Maaike pachten op één voorwaarde: dat er biologisch groenten worden verbouwd voor Zwollenaren. Die kopen de groenten in abonnementsvorm, in wekelijkse groententassen. Aan het concept heeft Maaike niets veranderd. Wel zocht ze samenwerking met andere lokale producenten, om het aanbod aan te vullen. “Ik kan hier geen sla telen. Te veel hazen en reeën. Die sla wordt elders geteeld. Vooral in de wintermaanden koop ik groenten bij voor de nodige variatie. Ik kan natuurlijk niet elke week spruitjes in de tas stoppen. Maar ik streef er altijd naar dat minimaal vijftig procent van de inhoud van de tassen van Tuin Salland komt.”

Onbemande groentekraam

Per week vinden ongeveer vierhonderd van die groententassen - van klein (€ 6,00 per week) tot extra groot (€ 15,00) - hun weg naar afhaalpunten in Zwolle. Daar worden ze weer opgehaald door de abonnementhouders. Ook werkt Maaike nauw samen met Gooody Fooods, Ekoplaza, de Zwolse Stadslanderijen en landwinkel De Huppe in Zwolle. Wat overblijft, wordt verkocht in de eigen onbemande groentekraam. “We vragen mensen om geld in het potje in de kraam te doen of het over te maken. Het gaat in goed vertrouwen. En daardoor vinden mensen het ook heel erg tof.” Omdat de kraam langs een populaire fietsroute ligt, fungeert-ie meteen als reclame voor de groententassen.

Droge zomers

Het is ‘hard werken’ zegt ze zelf. Van april tot en met oktober is er een seizoensmedewerker bij, het inpakken van de tassen op donderdag is werk voor vaste medewerkster Ria. Ook Tuin Salland heeft te kampen met de droogte van de afgelopen zomers. Maaike: “Vooral 2018 was augustus een extreem droge maand. En ook nu weer. De grondwaterstand is laag en de bovenlaag droogt sneller uit. Daardoor groeien de gewassen minder goed. Maar doordat dit al veertig jaar een biologische tuin is, ziter veel organische stof in de grond die het vocht goed vasthouden.”

Alfa

Alfa was al de accountant van Tuin Salland en bleef dat ook na de overname. “Die overname was toch een lastig traject. Alfa heeft mij daarin heel goed geadviseerd. Hoe zit het allemaal juridisch? En in welke rechtsvorm moet ik het bedrijf voortzetten? Het was fijn dat Alfa het bedrijf al kende. De samenwerking kon gewoon door blijven gaan.”

Groot netwerk

En, is dit het antwoord op de vraag die zij zich op haar veertigste stelde? Lachend: “Ik vind het wel heel leuk! Elk seizoen leer je weer heel veel. En ook het bedrijf verandert, nu weer steeds meer lokaal doen. Ik heb een  groot netwerk in de buurt, ik werk  veel samen met andere boeren en tuinders. Als tuinder werk je best veel alleen, maar door de mooie samenwerking  voelt dat toch niet zo.”