Transport column: corona slaat toe

19 maart 2020 | Door:  Carol de Wit

Het Coronavirus slaat toe. En hóe. De berichten volgen zich nu zo snel op, dat ik niet meer kan bijhouden -laat staan bevatten- wat er allemaal gebeurt. De stip aan de horizon mist en dat maakt alles momenteel vreselijk onzeker.

Deze column is geschreven door Eline de Vries, eigenares van Its My Drive.

Met de dag wijzigt de onwerkelijke situatie waarin we terecht gekomen zijn. Ritten worden geannuleerd omdat onduidelijk is of bepaalde landsgrenzen nog open zijn. Bedrijven sluiten, gebieden worden afgesloten, chauffeurs moeten zelf tekenen voor hun vrachtbrieven en de toegang tot sanitaire voorzieningen wordt op veel plekken geweigerd. Koffie bij de klant (voor zover dat al zo was) is geen vaste waarde meer, examens bij het CBR zijn tot nader bericht geannuleerd en de productielijnen bij truckfabrikanten liggen stil.

Nood breekt wet

Maar het transport van voedsel en goederen die nu van levensbelang zijn gaat door. In diverse landen zijn we zelfs al zo ver dat rijverboden worden opgeheven en de rijd- en rusttijdenregeling wordt versoepeld. Nood breekt wet, zo blijkt. Alles, om de aanlevering van essentiële goederen maar te kunnen garanderen.

Bijspringen in de distributie

Er worden ook creatieve oplossingen bedacht. Zo is het ontstane overschot van bloemen vanuit de veiling uitgedeeld aan zorgmedewerkers en springen transportbedrijven die nu zonder werk zitten bij op de supermarktdistributie. Fantastisch! Even geen concurrentiestrijd, maar helpen waar het kan en zorgen dat alles zoveel mogelijk blijft doorgaan -zolang als het duurt.

Alternatieven

De virusuitbraak biedt ook voor de mensen uit niet-vitale beroepen mogelijkheden om de dingen anders aan te pakken. Er wordt vanuit huis gewerkt en afspraken vinden telefonisch of met videobellen plaats. Het zijn de lichtpunten van deze periode dat de saamhorigheid groeit en de CO2-uitstoot in één klap flink lager is door onder andere het stilleggen van vluchten en de vele thuiswerkers. Bijzonder vind ik dat dat nu ineens wél kan -maar dat terzijde.

Het raakt ons allemaal

Intussen draait ook mijn hoofd overuren over hoe de komende periode in te vullen en het financieel op te vangen, maar mijn grootste zorg is nu de gezondheid van de mensen om mij heen en de impact op alles. Als ik dat probeer te overzien, loop ik vast. Want direct of indirect; dit raakt ons allemaal. En we gaan dit nog heel lang voelen. Toch probeer ik in alle hectiek (misschien tegen beter weten in) rustig te blijven.

Plan B

Afgelopen week verloor ik in één dag meer dan drie maanden aan omzet doordat afspraken en projecten uit de agenda werden gehaald. En dat ging door tot slechts een lege agenda resteerde. Een simpele rekensom leerde mij dat ik nog maximaal drie maanden vooruit kan en dan is het klaar. Dus boog ik mij over een plan B en meteen ook maar een plan C, voor het geval dát.

Verwacht het onverwachte

‘Expect the unexpected’ is hier wel op zijn plaats. Maar ja, deze had ik niet zien aankomen. Het is een gegeven dat je rekening moet houden met onverwachte gebeurtenissen, helemaal als ondernemer. Maar dat ingrijpende gebeurtenissen zich blijkbaar ook kunnen opvolgen (ik ben een paar maanden grotendeels ziek geweest), is een harde leerschool. Desondanks relativeer ik het maar; het biedt immers kansen en andere dingen zijn nu veel belangrijker.

Ader van de maatschappij

Na een van de vele afgelopen persconferenties begon het hamsteren in de supermarkten. Een ware run op (houdbare) voeding, toiletpapier en paracetamol kwam op gang. Maar wie bevoorraadt? Juist. Het is nu merkbaar waar een maatschappij daadwerkelijk op draait. En dat alles valt of staat met goede zorg en logistiek. Bepaalde beroepsgroepen, waaronder het transport, blijken een ader van de maatschappij te zijn. ‘Zonder transport staat alles stil’ is een cliché, maar het wordt nu wel pijnlijk duidelijk.

Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om een dankwoord voor een ieder die zich op welke manier dan ook nu met man en macht inzet om de maatschappij draaiende te houden -direct en indirect. Houd je taai, zorg goed voor jezelf en voor de mensen om je heen en help elkaar waar het maar kan. Alsjeblieft.

Dankjewel.