Ondernemer van de maand - Maalman

30 oktober 2018 | Door:  Maurice van Schagen

Het is spitsuur aan de Oudendijk 10 in Heemskerk, op het bedrijf van Jasper en Frans Maalman. “We gaan richting de piekperiode voor Allerheiligen, 1 november”, verklaart Jasper. Door het onverwachte staartje aan de zomer trekt de natuur zich echter niets aan van de teeltplanning. “De aantallen van vorige week had de handel het liefst deze week gehad.”

Het bedrijf teelt lelies, jaarrond. Van begin juli tot eind september, begin oktober staan de bloemen buiten, op de zes hectare land aan de Kleine Houtweg. “We telen niet in kisten maar alles in de vollegrond, dit omdat wij over een prima zandgrond beschikken.” Daarna schakelt Maalman over op de kasproductie: 2,5 hectare groot, met belichting. Jasper: “We proberen van buiten naar binnen altijd zo mooi mogelijk te laten aansluiten, zodat we zoveel mogelijk dezelfde aantallen en dezelfde soorten kunnen leveren. Vanaf eind september wordt de kwaliteit in de kas gewoon beter dan de buitenteelt.”
Leliekwekerij Frans Maalman is gespecialiseerd in Oriëntal-soorten: lelies met grote fel gekleurde bloemen, die de kenmerkende leliegeur verspreiden. Op het bedrijf staat een soort of tien, een beetje tegen de zin van Jasper. “We telen zo min mogelijk soorten. Het liefst zouden we jaarrond een goede witte en een goede rose telen. Maar dan ben je eigenlijk je eigen concurrent. Dat is de reden dat we toch een breed assortiment hebben. Maar het kost veel tijd en energie om al die soorten bij te houden.”

Matige vraag

Veilingprijzen zijn niet altijd stabiel. Jasper: “Niets is zo veranderlijk als de bloemenprijzen. Ook lelieprijzen zijn heel wisselvallig. Van de zomer is het ook nog eens te lang warm geweest. Hier en daar zijn teelten mislukt. We hadden verwacht dat de tekorten uit die droge gebieden de overproductie zouden compenseren, maar dat is niet gebeurd. De vraag was gewoon matig.”

Vader op zoon

Het bedrijf mag dan nog Frans Maalman B.V. heten, officieel staat Jasper na de bedrijfsoverdracht in oktober 2018  alleen aan het roer al werkt vader Frans nog volop mee. “Het is toch het klassieke verhaal van vader op zoon in de tuinbouw. Je moet het leuk vinden. En je moet groene vingers hebben. Die feeling heb ik gelukkig, want de rest kun je wel aanleren. Ja, wat is het leuke van het vak? Dat is toch het streven naar perfectie. Jezelf vergelijken met collega’s, een rondje veiling doen om te kijken waar je staat aan de klok. Je moet er bovenop zitten, want de kwaliteitseisen zijn hoog en de concurrentie is moordend.”

Geen negen-tot-vijf-baan

Het zijn niet de enige hoofdbrekens voor een lelieteler in 2018, weet hij. “We hebben acht vaste medewerkers. Dat is aan de matige kant. Maar ga maar eens iemand zoeken die er feeling voor heeft. En een negen-tot-vijf-baan is het ook niet, je moet vroeg op af en toe. Het is gelukkig niet meer als vroeger, toen je zeven dagen per week in de lelies moest lopen. We doen het het liefst met vaste mensen, dat is beter voor de continuïteit.”

Ook de ontwikkelingen op energiegebied zijn niet vastomlijnd. “Als sierteelt zijn we redelijk aardgasverslaafd”, lacht hij. “Het wachten is nog op een goed alternatief. Misschien aardwarmte, misschien een nieuwe manier om stroom op te wekken. Nu is het aardgas te duur en het CO2-probleem wordt steeds nijpender.”

Moeilijke materie

Alfa is de accountant van Jasper en Frans. “Alfa is belangrijk voor ons. Dat hebben we wel weer gezien met de overdracht. Daar hebben we ons toch flink in vergist, wat daarvoor komt kijken. Maar het liep goed. Alfa had alles goed op een rijtje gezet, zodat het voor ons overzichtelijk bleef. Het is heel moeilijke materie. Daar heb je zelf niet voor geleerd, dus je bent er ook niet mee bezig. Alfa heeft er veel werk aan gehad, maar wij ook. Gelukkig is het nu een beetje rond. En je hebt een goede accountant gewoon nodig zodat alles netjes gaat en het bedrijf gezond blijft.”